Door Rick Westenenk
Het is een wonder. Ik spring een gat in de lucht, want we worden papa en mama. Nu is de klus geklaard en hoef ik praktisch niets anders te doen negen maanden wachten. Althans, dat zou menig man denken. Ik niet. Ik wil meedoen. Van mijn vriendin krijg ik het “zwangerschapsboek voor mannen”. En nee, niet omdat zij vond dat ik het moest lezen, maar omdat ik simpelweg mee wil doen.
In mijn lichaam is geen herbalans van hormonen, die ervoor zorgen dat m’n tepels pijn gaan doen. Of dat oesters en garnalen niet meer in mijn Schijf van Vijf passen. Ik heb geen vermenigvuldigende cellenbal in mijn buik. Mijn buik borrelt wel, maar dat heeft niets met een foetus te maken. Vandaar dat ik het fantastisch vind om naar de verloskundige te gaan om naar de echo te kijken.
Ten eerste heb ik de drang om overal aan te zitten. Knopjes, kussens in de IKEA-schappen, een 25 kilo zak rijst in de Sligro geef ik een toestemmend klopje. Aan de zwangere buik van mijn vriendin kan ik wel zitten, maar je voelt tijdens de eerste weken van de zwangerschap niets van de baby. Dat heb ik gelezen in mijn zwangerschapsboek.
De verloskundige praktijk is een totaal nieuwe plek. Het is naar de dokter gaan, maar alles is pastel en ze zijn geobsedeerd met lachende baby’s en baarmoeders. Bij deze praktijk hebben ze een kauwgomballenautomaat met cordringen. Daar mag ik even aanzitten om een ring eruit te trekken. Als bij de popcornautomaat in de bioscoop. Want dat is de verloskundige praktijk voor de man ook: naar de film gaan.
Ze draaien de saaiste film, die iedereen fantastisch vindt. Mijn vriendin d’r buik zit onder de gel. Ze wrijven met een plastic handvat wat in het rond en daar komt mijn favoriete film op; een ruisende zwart-wit versie van Jurassic Park. Blij dat ik ben. Daar is onze dino-baby. Die hebben wij gemaakt. Heel eventjes ben ik ook in de buik van mijn vriendin. Ik doe eventjes mee. Na die eerste echo zit ik af en toe aan haar buik en denk ik aan die kleine salamander die hard op weg is een mensje te worden. Gelukkig mag ik wel voelen zonder gel.